Dinsdag, vogeltjes kijken en wandelen

Redelijk vroeg op want de condors zijn 's morgens vroeg in de vallei en cirkelen dan op de ochtendthermiek langzaam naar boven, naar het schijnt. Als we aankomen is het druk met toeristenbussen, echt vreselijk, maar ja, je moet er soms wat voor over hebben.  Er is ongeveer 70% kans op condors en zo'n 10% kans dat ze dichtbij komen.  Dat kan ik ze niet kwalijk nemen met al die lawaaierige toeristen. Toch zien we ze na tien minuten verschijnen, diep in het dal, minimaal een stuk of zes, zeven, rustig rondcirkelen. We maken foto's en kijken een uurtje, zitten heerlijk in het zonnetje. Pas als we al plannen maken om te vertrekken komen de condors ineens omhoog en kunnen we pas zien hoe groot ze zijn, met een spanwijdte van rond de drie meter. Langzaam cirkelen ze omhoog en komen vlak boven ons hoofd over, echt een prachtig gezicht. 
Rond tien uur gaan we lekker wandelen, een tochtje van in totaal een uur of vier, met een picknick tussendoor, heel relaxt, maar wel goed want de meesten hebben nog steeds aanpassingsproblemen aan de hoogte. De wandeling gaat langs de Colca Canyon en het uitzicht is adembenemend. 
We lopen helemaal terug naar Cabanaconde, naar het hotel. s 'Avonds heb ik geen zin om in het hotel te eten met de hele groep en ging met drie anderen naar het dorpje. Op het centrale plein eten we in een eenvoudig restaurantje lasagne en dat was heel gezellig. Helaas was in het hotel geen warm water meer dus douchen ging niet meer. Stukje zeep en koud water wordt het. Ik bedenk me maar dat een groot deel van de bevolking hier sowieso geen warm water heeft, maar ik ben niet winterhard genoeg om ervan te genieten.