8-11 oktober, terugweg

Om zeven uur staan we op, eindelijk eens een normale tijd. We gaan vandaag weer wandelen in het oerwoud maar we zien geen echt nieuwe beesten. Wel veel krekels en spinnen weer. Om elf uur vertrekken we met de boot om terug te gaan naar de eerste lodge.  Drie uur varen en daarna twee uur me de bus. We hebben de lunch mee voor onderweg. Het regent nu niet dus de boottocht is prima. Als we rond vier uur even stoppen in Pilcopata omdat de gids een mot in zijn oor heeft en langs het kliniekje gaat daar, verdwijnen we in een tentje voor een borrel, even iets anders dan reizen en zitten. Na een uurtje vertonen we ons weer en komen we een ongeruste gids tegen die ons al een tijdje kwijt was. We spelen de geboren onschuld en nemen wat extra biertjes mee voor vanavond. 

Om half zeven komen we in de lodge aan waar we op de heenreis ook sliepen en liggen er na het eten om negen uur in. Er is stroom tot negen uur, daarna gaat alles uit, dus geen licht meer. Er is dan ook echt niks meer te doen, echt pikkedonker in het oerwoud. 

Zondag staan we om zes uur op en maken na het ontbijt nog even een wandeling maar na een uurtje of anderhalf stappen we in de bus en gaan we weer verder, terug naar Cusco. We gaan met zijn drietjes naar de Irish Pub op het centrale plein naast de kathedraal en drinken er nog een biertje op.  

Maandagochtend vroeg is het half zes als we in de taxi stappen. Eerst naar Lima, waar we een taxi nemen naar de stad. Het eerste wat opvalt is de enorme hoeveelheden politie, zwaar bewapend en met ME schermen en kogelvrije vesten. Ik had al eerder gehoord dat het heel crimineel hier, we gaan maar niet verder dan het plein bij de kathedraal en daar omheen.

We zien het wisselen van de wacht bij het paleis en we brengen een bezoek aan de San Fransciso kerk met zijn beruchte knekelverzameling in de catacomben. Er schijnen 70.000 skeletten hier te liggen en ze zijn allemaal netjes uit elkaar gehaald en alle armen en benen zijn keurig op elkaar gestapeld, de schedels apart in een bak en de ribbetjes ook. Scheelt een hoop ruimte zo. Mocht helaas geen foto's maken.

Na een late lunch gaan we om half vier terug naar het vliegveld voor de vlucht terug naar Amsterdam. 

Het was een hele bijzondere vakantie, voor mezelf, maar ook omdat Peru een heel bijzonder land is. De mensen zijn straatarm, maar enorm vriendelijk, het klimaat gaat van droge woestijn tot tropisch regenwoud en de cultuur van de Inca's is intrigerend. Het hoogtepunt voor mij was het lopen van de incatrail, naar Machu Picchu. Overigens was dat ook een dieptepunt; loodzwaar, maar ik heb het gehaald. 
Ik ben blij dat ik hier geweest ben.