Wandelen en Fietsen in Xi'an

16 mei 2019 - Xi'an, China

Donderdag 16 mei, Xi’an

Het hotel in Xi’an ligt in een klein zijstraatje. De grote weg waar het op uit komt is een drukke brede driebaansweg, zonder zebrapaden. Alles rijdt door elkaar heen, langzaam en sneller verkeer en dan steken er ook nog voetgangers over. Ik zie kleine kinderen die door het verkeer heen laveren om aan de overkant te komen, onbegrijpelijk dat het goed gaat. Maar ook wij steken over want aan de overkant is een Starbucks! Na al die bakkertjes en hotelbuffetten zijn we wel toe aan wat anders en dus worden het Starbucks muffins, yoghurtjes en fruitsalades met een grote bak koffie of thee, het smaakt heerlijk, ook al genieten we zo van het Chinese eten, we blijven toch westerlingen.

Na het ontbijt gaan we met zijn allen een citytour doen. We lopen vanaf het hotel eerst langs de Belltower en de Drumtower. ‘s Morgens wordt de bel geluid om de dag te begroeten en ‘s avonds de drums om de dag uit te luiden. Het zijn mooie gebouwen in Chinese stijl, prachtig versierd.

We lopen door naar de oude binnenstad. Xi’an is een oud stadje, de hoofdstad van de provincie Shaanxi, Het was vroeger tijdens de Tang dynastie (rond 600-900) een stad van rond de miljoen inwoners en heeft een volledig vierkante stadsmuur eromheen die ruim 14 km lang is in totaal. Hiermee was het de grootste stad van de wereld destijds en ook de hoofdstad van China. Nu is de stad gegroeid tot een mulitmiljoenen stad met alle woontoren-wijken eromheen, maar de oude stad is nog redelijk intact. Het is een welvarend stadje, te zien aan de mooie bloem-kunststukken, parkjes en het mooi onderhouden plein. Ook zie je hier weer wat duurdere winkels met mooie design kleding en juweliers. Dat heb ik in Beijing niet gezien.

Een deel van de bevolking is hier moslim, wat komt omdat de stad het eindpunt was van de Zijderoute. Het heeft nu nog steeds een grote moslim wijk en een grote moskee ergens tussen de drukke en krappe straatjes van de oude wijk.

We lopen deze oude stadskern binnen en komen in een typisch aziatische wijk stampvol winkeltjes, kraampjes en mensen. Dwars door de 'gestructureerde chaos’ in de straatjes proberen ook hier en daar busjes, scooters en karren er tussendoor te komen en het gaat nog goed ook.

Terwijl we langs de grote moskee lopen begint het te regenen en we besluiten eerst koffie te drinken in een klein maar netjes uitziend tentje. De vrouw achter de toonbank schrikt ervan, de zaak zat ineens vol met ons zessen en er wordt snel iemand gebeld die aankomt lopen om te helpen met koffie en thee zetten.

Natuurlijk gaan we de markt op en kopen allerlei frutsels, al was het maar omdat afdingen zo leuk is. Ik koop een stel nep-airpods, ben heel benieuwd of en hoe lang ze het doen. Voor 8 euro verwacht ik toch wel een paar dagen muziek natuurlijk.

Iets verderop kan ik de octopus niet weerstaan, een platgeslagen beestje op een stokje, gemarineerd en gebakken op een plaat, die moet ik proberen. Het was nog lekker ook, al was ie ook wel taai. En de smaak kwam meer van de marinade.. mss volgende keer alleen de marinade eten.

Verder waag ik me maar niet aan iets te eten op straat, lijkt me dat mijn buikje daar toch niet helemaal tegen bestand is. Vlees (of eigenlijk: halve en bijna hele dieren) hangen op straat, wachtend op de slager die er stukken afsnijd. Fruit wat al gesneden is ligt er al god-weet-hoe-lang. De toch al niet zo schone lucht hier maakt het er niet frisser op. Al bereidde octopussen, varkenspootjes, broodjes, gefrituurde krabbetjes, soepen, en nog veel meer. Ook durian’s zijn hier populair, het fruit schijnt vreselijk lekker te zijn, maar wel enorm te stinken, dus ik begin er maar niet aan.

Daartussen enorm veel kraampjes en winkeltjes met troep, kammen, sleutelhangers, speelgoed, souvenirs van koperen soldaatjes als replica van de terracotta soldaten, je kan hier je slag slaan als je wilt. Blij dat ik geen plek heb in mijn rugzak.

Electriciteit is ook wel van een heel andere soort hier dan bij ons. Als ze bij ons een bochtje teveel in de grond stoppen krijgen we meteen storingen en uitval. Hier hangen ze kabels gewoon overal langs, binden het vast aan bomen, palen, gevels, knopen het aan elkaar en  proppen het ergens tussen. Ongelofelijk dat het uberhaupt werkt, laat staan geen brand of andere problemen geeft.

Ondanks de druilregen besluiten we met een klein groepje, Gerard, Hans, Jenet, Nikki, Carolien, Joke en ik  fietsen te huren en op de stadsmuur de ronde te doen. Het is ongeveer 14 km helemaal rond en we hebben een prachtig uitzicht op de stad aan de binnenkant en de woontoren-wijken aan de buitenkant. Na afloop trakteren we onszelf op een biertje en gaan we daarna eten in het winkelcentrum boven de starbucks. Op de zevende etage is een foodcourt en we vinden een simpel restaurantje en eten iets makkelijks. Daarna nog even een biertje op de stoep van het hotel. Het is inmiddels traditie geworden om een paar biertjes in de locale winkeltjes te halen en lekker op de trap buiten te gaan zitten met zijn allen. Heel gezellig en lekker makkelijk.

Uiteindelijk lig ik rond een uur of elf in bed en dat is ook wel weer eens fijn want we maken toch best lange dagen en doen heel veel indrukken op, ik merk dat dat een hoop energie kost. Al zijn alle bedden in hotels hier zo hard als een plank, door de vermoeidheid  slaap ik best.

Foto’s

4 Reacties

  1. Lia:
    29 mei 2019
    En nu inmiddels...
    Home sweet Home... weer lekker in je eigen bed 😉🥳
  2. Wendy:
    29 mei 2019
    Ja echt wel! Maar voor mijn boek ga ik natuurlijk nog even door met bloggen als ik even tijd heb :)
  3. Swanny:
    29 mei 2019
    Wat heb je een mooie reis gemaakt, dank voor je levendige verslag!
    Welkom thuis! :)
  4. Marc Aldewereld:
    30 mei 2019
    Grappig om in New York jouw verhaal te lezen. Het is hier anders, maar ook chaotisch